Kerkrade

Al dan niet spreken over onderwerpen. Tijdens de commissievergadering Burgers en Samenleving stelt de SP voor te spreken over alternatieve bezuinigingsvoorstellen in het sociaal domein. Een belangrijk onderwerp dat de mensen in Kerkrade direct raakt. En belangrijk dit in de raad te bespreken omdat de raad beslist over de manier waarop de gemeente geld uitgeeft en geld bespaart. De grootste partij van de raad, de partij die in haar naam claimt de belangen van de burger te behartigen, stelt voor dit spreken over bezuinigingen in het sociaal domein onmogelijk te maken. De andere coalitiepartijen (PvdA, CDA en VVD) volgen slaafs deze blokkade.

Democratie.

De coalitiepartijen hebben in het najaar ook al het spreken over bezuinigingen in het sociaal domein onmogelijk gemaakt. Toen luidde het argument dat eerst gewacht diende te worden op de voorstellen van het college. Deze verschenen op de valreep in de overkoepelende najaarsnota die zonder inhoudelijke discussie in de raad door de coalitiepartijen werd goedgekeurd.

SP-raadslid Carin Wevers stelt in de commissie dat hier geen recht gedaan wordt aan het democratische principe dat de minderheid gehoord dient te worden.  ‘Democratie is niet hetzelfde als de macht van de meerderheid. Ik hoef u niet aan het verleden te herinneren om aan te geven waar het toe leidt als men dit principe te allen tijde wil handhaven. In de geschiedenis ook wel bekend geworden onder de term ‘de tirannie van de meerderheid’, aldus Wevers.

Diepgang

De SP bereidt zich telkens grondig voor op de raads- en commissievergaderingen. Op deze wijze kan de spreektijd benut worden relevante vragen te stellen, de eigen visie uiteen te zetten en argumenten te wisselen. Tijdens een commissievergadering in februari krijgen we het verwijt te diep op de materie in te gaan. Raadslid Heijltjes van Burgerbelangen - veruit de grootste partij in de raad - presteert het de voorzitter te vragen in te grijpen bij een uiteenzetting van de SP. Hij stelt dat de informatie zoals de gemeente presenteert voldoende is. Het zoeken naar aanvullende relevante informatie en het stellen van vragen omschrijft hij als "waanzin". SP-raadslid Jos Piefer reageert daarop met: ‘Het is aan ons om te bepalen hoe diep we op een onderwerp ingaan. Wij  maken van ieder onderwerp een serieuze studie, we nemen onze verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordiger. Als anderen daar niet zo diep op willen ingaan dan is dat hun verantwoordelijkheid, wij nemen die verantwoordelijkheid wel.’

Spreken door te zwijgen

Democratie en diepgang: Voor de coalitiepartijen (Burgerbelangen, PvdA, CDA en VVD) is het duidelijk: spreken doe je vooraf met het college, in de commissie zet je voorstellen om in akkoordstukken zonder met de oppositie te overleggen en in de raad stel je deze voorstellen men een hamerklopje vast. Zonder inhoudelijk debat, zonder uitwisselen van argumenten en zonder te luisteren naar de ideeën van de oppositie het college terwille zijn. Op deze wijze zwijgen omschrijft de coalitie als spreken. ‘Het is vastgesteld, dus is het besproken’, zo luidt de ‘semantische’ repliek van de meerderheid. Bij Burgerbelangen en de PvdA lijkt spreken over bezuinigingen een open zenuw te raken. Door over het sociaal domein te spreken blijkt immers al snel dat ze allerminst de belangen van de burgers dienen en dat het het vermeende sociale gezicht geheel ontbreekt.

Foto: De raadsleden Piefer (SP) en Heijltjes (BB) demonstreren overduidelijk het verschil in diepgang in de Kerkraadse politiek.