Kerkrade

SP Gedeputeerde Daan Prevoo: Kern van de rechtszaak is de verjaringstermijn van mijnschade en duidelijkheid over de vraag waar mensen hun  mijn(water)schade kunnen verhalen. Hij  vindt dat er geld op tafel moet komen om mensen met mijnschade te helpen.  Hij wil, bij wijze van proef, twee inwoners van Parkstad, die nieuwe mijnschade claimen ondersteunen bij een gang naar de rechter. De kosten van deze rechtsgang worden betaald door de provincie Limburg. Op deze wijze wil Prevoo duidelijkheid krijgen of de verjaring en de nu  gehanteerde termijn voor verjaring terecht is.

Minister Kamp (VVD) is van mening dat de mijnschade 30 jaar na sluiting van de laatste mijn in 1974 is verjaard. Na 2003 betaalt het rijk niet meer voor mijnschade. Deze verjaring is overigens pas rond het jaar 2002 opgenomen in de wet, waardoor verjaring nu een feit is.

De voormalige mijneigenaren aanvaarden geen enkele schade.  Momenteel draaien dus de huiseigenaren op voor deze meestal aanzienlijke schade met grote financiële consequenties, die een normaal huishouden meestal  niet kan dragen. In Duitsland, dat is bij ons 5 tot 10 km over de grens, verjaart mijnschade nooit en is de staat “eeuwigdurend” aansprakelijk.

Bij de steenkolenwinning moest men het in de grond aanwezige water steeds wegpompen. Na het sluiten van de mijnen is men daar nog een tijd mee doorgegaan omdat er aan de Duitse kant van de grens wel nog steenkolen werden gedolven. In 1994 heeft men de pompen die het mijnwater wegpompten stopgezet. Het gevolg is stijgend mijnwater dat zorgt voor bodembeweging met nieuwe schades tot gevolg.  Na 10 jaar, onderzoek na onderzoek, is uiteindelijk onomstotelijk  vastgesteld dat er sprake  is van mijn (water) schade. Eind dit jaar moet er eindelijk duidelijkheid komen hoe men de gevolgen van de na-ijlende-effecten van de steenkolenwinning zoals het wordt genoemd  gaat aanpakken. Het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) komt dan met een langverwacht en al diverse keren uitgesteld voorstel om de schade aan te pakken.  

Er is een stichting Calamiteitenfonds waarop uitsluitend die mensen een beroep kunnen doen, die niet meer veilig in hun huis kunnen wonen. Om te kunnen beslissen over de claim is het Calamiteitenfonds, onder andere, afhankelijk van  het oordeel  van de  Technische commissie bodembeweging (Tccb), onderdeel van het Ministerie van Economische Zaken waar Min. Kamp de scepter zwaait.  Deze Commissie constateert vaak grote schade, die op dit moment nog niet tot levensgevaar leidt, maar waarvan de eigenaar bij wijze van spreken morgen maatregelen moet nemen om een levensgevaarlijke situatie te voorkomen. Hierdoor moet het Calamiteitenfonds de claim afwijzen.

Vooral de laatste jaren nemen de schadegevallen toe. In 2014 waren alleen al in Kerkrade,  in totaal 90 meldingen, in 2015 was dit opgelopen tot 120 gevallen en nu staat de teller op 150.  In heel Parkstad is sprake van 400 meldingen. Kortom het probleem neemt snel in omvang toe.

Het is overigens vreemd, dat alleen particulieren schade melden. Zouden onze gemeenten geen schade hebben aan wegen, rioleringen, leidingen enz.? Dat kunnen wij ons nauwelijks voorstellen. Waarom horen we daar dan niets over? Waarom probeert men die schade niet te verhalen? Want ook die schade betalen uiteindelijk de burgers.

Goed dat de provincie Limburg onder aanvoering van SP gedeputeerde Daan Prevoo nu de handschoen oppakt, want de bewoners van de voormalige mijnstreek verdienen het niet,  net zo min als de inwoners van Groningen, om opgezadeld te worden met enorme financiële schade die zij niet kunnen dragen en waaraan zij part noch deel  hebben. Deze mensen worden momenteel met hun schadeclaim van het kastje naar de muur gestuurd om dan na een aantal jaren te horen dat niemand hun schade wil vergoeden.  Velen zijn ten einde raad en weten niet meer hoe het verder moet. Goed dat nu iemand de handschoen oppakt en opkomt voor deze mensen. Laten we hopen op een oplossing voor hen.

Er staat bij deze rechtszaak veel op het spel. Niet alleen voor de mensen, die nu al schade hebben, maar voor de hele streek. Wie wil er straks nog wonen in een streek waar je, zonder dat je het kunt voorkomen, tienduizenden of honderdduizenden euro’s schade aan je huis krijgt, waar je zelf voor opdraait.  Wie durft er nog een huis te kopen in de mijnstreek als de eventuele in de toekomst optredende mijnschade  niet wordt vergoed?

Er is in het verleden jarenlang erg veel geld verdiend, ook door de staat, aan de mijnbouw. De steenkolenwinning was jarenlang de kurk waarop niet alleen de Zuid Limburgse maar ook de Nederlandse economie dreef.  Dit is nu typisch een voorbeeld van een situatie waarin een overheid zijn burgers moet steunen. Het is ongepast om de huidige  bewoners van de voormalige Mijnstreek nadat er tientallen jaren zoveel verdiend is, nu in de kou te laten staan en met de schade te laten zitten.

zie ook: http://www.1limburg.nl/provincie-steunt-claim-mijnschade?context=latesta...